Kanab en een onverwacht avontuurtje met onze Jeep!

We wilden vanochtend eigenlijk voor dag en dauw uit de veren om de zonsopgang boven de Grand Canyon te zien. Maar weer had Arny pech met zijn gezondheid. Gisteravond heerlijk gegeten hier in een historisch restaurant, net op de rand van de klif. Maar de gemarineerde lam was toch niet zo goed gevallen! Last van de darmpjes! Toen we uiteindelijk later op de ochtend bij het bewuste uitkijkpunt kwamen krioelde er het van de touristen. En dat terwijl de North Rim (noordkant) van de Grand Canyon zeer rustig zou zijn (de touristische zuidzijde is tegenwoordig één grote file!)

De terugreis naar de bewoonde wereld ging weer via enkele grote stukken bos waar kort geleden nog flinke branden hadden gewoed!

Vervolgens ging het door naar Kanab. Hopelijk ook dit jaar het hoogtepunt van de reis (The Wave!). Aangezien we er toch nog redelijk vroeg waren hebben we Kanab Canyon verkend en zijn toen op zoek gegaan naar Red Rock Canyon die er in de buurt zou liggen.
De wegbeschrijving was heel duidelijk en het zou maar een makkelijke rit zijn over wat zandweggetjes in de woestijn van een paar mijl… Tja, dat hebben we geweten. Binnen de korste keren bleek zelfs onze jeep niet opgewassen tegen het mulle zand en toen het ons echt te bar werd wilden we omkeren… maar waar? Op het vaste stukje hebben we gedraaid en toen moesten we de hele route weer bergopwaarts de canyon uit.

En dat ging dus niet goed! Ondanks de 4WD zaten we al snel diep in het zand. Gelukkig hadden net voor de vakantie een klapschopje gekocht en konden we de wielen uitgraven. Alle dorre struiken die we konden vinden onder de wielen gepropt, maar poging na poging faalde om vrij te komen. Totdat Arny het lumineuze idee kreeg om de matten uit de Jeep te slopen en deze onder de wielen te leggen. Ook heeft hij flink wat lucht uit de banden gelaten om zo wat meer grip te krijgen. In zijn achteruit ging het dan ook centimeter per centimeter uit het gevaren stukje.
Ernaast was een heuveltje wat we na 2 pogingen achteruit omhoog gereden zijn (door alle struikgewas heen). Zodoende hoopten we wat snelheid te kunnen creeren om door het drijfzand heen te komen. Weer 2 pogingen later lukte het Arny om vol gas en met volle snelheid erdoor heen te komen.

Vervolgens zijn we zonder te remmen richting het oosten gereden om bijna in botsing te komen met een hek en wat bomen, maar na een halfuurtje hadden we eindelijk weer asfalt onder de banden… Arny weet het nu echt zeker, hij wordt rally coureur!

Wat een avontuur weer!